herkes farkında...

bir heves
diye başladıklarım
kaçmasaydı kursağıma
bu kadar umursamaz olmazdım
beklenen güneş tutulması gibi
yaşayacağım felaketler
sadece zaman meselesi
uyuyarak da gidebiliyormuş insan
istediği yere
gitmemek için isyan etse de...
çok havalı olmazmıydı
sabahın köründe kalkıp
nereye gidiyorsun diye sorduklarında
okula demek
kırk yaşından sonra...
hayat en ulaşamayacaklarımın fragmanını yapmış sanki
en güzel sahnelerinden kolaj
sıkıcı ayrıntıları özenle saklamış
vazgeçsem dedikçe seni vuruyor yüzüme
hadi sıkıysa vazgeç!
ulan dilenciye versen yaşamaz bu hayatı
hangi dilencinin var
senin gibi sevgilisi!
tam bitti diyorum
sesin düşüyor aklıma
öpmek istiyorum diyorsun ya
öpülecek her yerim kendini adam sanıyor!
bir iktidar kavgası başlıyor içimde
derdine düşüyorum
düştüğüm en güzel yer...
kalkmasam umrumda olmaz
uyanmasam bir gün
yanında uyandığım tek bir sabah
tüm uyanmamalara değer...