Lara...

içimdeki fırtınanın üzerine geldin sen,
yoruldum dedikçe
girip kollarıma kaldırdın
sonrasında
gözlerinde gördüm
ne çok beklemiştin sen...
okunsun diye yazdıkların
hep başka gözlerin önüne serildi
senin istedigin gözler
görmezden geldikçe
sen yazmaya devam ettin..
ne çok şiire neden'din sen
ne çok aşkın hayalinde
ulaşılamayan
hep istediğin olmuyor diye belki de
her istediğini
olasılıklarla zehirledin...
yoruldun mu Lara?
çok okumaktan
çok beklemekten...
gelmeyecek biliyorsun Lara!
yarım kalacak bu şiir
ve sen en çok ta
bu yarım'lığın içinde
bir hayat süreceksin...
mutlumusun Lara?
neden hep inceldiği yerinde
kendini bırakıyorsun?
hadi gülümse Lara!
sen kabul etmesende
seni düşünen bir şair
hala hüküm sürüyor buralarda...
geri dönmek için
en geç saatin nedir Lara?
on ikiden sonra
balkabağına mı dönecek
seni yanıma getiren bu araba?
yoksa
sırf sen kalmak istemiyorsun diye mi?
büyüsü bozulur,
öpülmüş kurbağa yüzü kalır geride...
özlüyormusun Lara?
bu özlemek kaç ömür daha tüketir?
biliyor musun Lara?
biliyorsun...
neden hala
bir hayalin peşinden koşuyorsun?