kadınım...

delice kıskansam seni...
aklın bir yerde tutulamayışı bu.
sarhoş olmak,
çarpılmak damdan düşer gibi.
tanrım bu ben miyim?
kalbur üstü laflar eden,
üşürken sırılsıklam,
aşkım...

uyuyorsun ya şimdi,
avuçlarım, yüzüm ıpıslak.
dudaklarım uyuşuyor.
özlüyorsan beni,
içim kıpır kıpır.
aklım parmaklarımın ucundan akıp gidecek şimdi.
bu aldığım hazların en kutsalı.
uyuyor musun?
içini çekerken,
avuçlarımda göğüslerin.
yanıyor musun?
için alev alev...
iliklerine kadar çektiğin,
ben miyim?
aşkım...

ört bas edilecek ne kadar ayıbımız kaldı?
tenimde bıraktığın izlerin.
aklım başımda değil ki!
ayılacağım topraklar
senin egemenliğinde mi?
öptüğüm dudaklar senin mi?
kollarının arasında varolduğum kadın,
ıslaklığında ateşimi söndürdüğüm sen misin?
sustuğumda içimde atan kalp senin mi?
ağladığımda yüzümü silen,
güldüğümde hıçkırıklarım,
iplerim senin elinde mi?
aldığın hazzın kaynağı mıyım?
kalabalıkların arasında kaynayan mı?

kadınım...
bu sen misin?
dudaklarım titrerken,
öpmeye kıyamadığım...
al beni,
ateşimi söndür.
yarın çok geç!
şimdi öp beni...
ısırırken en ıslak yerlerini,
tenime izlerini bırak.
aklımın almadığı,
kadınım,
tanrı'mın kıskandığı...