bitkisel hayat

ansızın çekip gitmelerin...
yarım bırakılmış bir cümle gibi,
hangi işareti koyarsan koy
yetim kalır bu sözler.
ve hiçbir örgüt tarafından koruma altına alınmaz.
ansızın çekip giderken açık bıraktığın kapım,
ışıklarım ve üstüm...
senden sonra uyanmaz mıyım sanıyorsun?
senden başka bir hayat olmaz mı yaşayacağım?
bu kadar mı bağlıydım sana?

teninin kıvrımlarında alev alev yanarken,
icime cektiğim nefes senin mi?
bu yakarken içimi,
büyüyen yangın,
senin kundakladığın mı?
sabahın köründe aklımın bir yanını esir edip aklına,
uykuya hasret bırakan sen misin?
alkol bastığım yaralarımı bile önemsiz kılan,
senin afyonun mu?
ciğerlerime çektikçe başka bir tanrıya iman ettiren,
hangi çölde yolunu şaşıran bedeviydim ben,
şimdi gördüğüm hayalleri,
gerçek sanarken,
senden kalan tek bir kanıtla,
aklıma seni açıklamaya çalışıyorum.
ne zaman içime girdin?
şimdi sığınma talep ediyor
tüm mülteci isteklerim.
ne zaman kontrolümü eline aldın?
şimdi seni bekliyor
hareket etmek için tüm bedenim...