yarın hatrımı sorsan ne olur!

gelmiyorsun!
yokluğuna yazamıyorum.
ilk kelimem sensin,
seninle başlayınca susamıyorum...
canım yanıyor.
hayatıma girdiğinden beri
çaresizlik damarlarımda geziniyor.
seni görebilmek için
kime rüşvet teklif etmem gerektiğini bile bilmiyorum.
hala anlayamıyorum,
ilk hangi gün içimde hissettim nefesini.
sensiz uyandığım günden beri nefes alamıyorum.

yoksun şimdi!
yokluğunda kendimi kandıramıyorum.
sana bir şey yazmak istesem olmuyor.
sanki ne senden öncem ne de sonram,
şimdi ki bana benzemiyor.
ve ben seni çıkarınca hayatımdan,
hiç bir limana sığınacak kadar uzun süre suyun üzerinde kalamıyorum...

yoksun şimdi!
içim eriyor.
içimde ki tüm kelime stoklarını erittim yokluğunda.
yazdıklarını takip ettim,
söylediklerini yaptım.
doktorunun sözünden çıkmayan bir hasta gibi.
ölümden korkan değil,
doktoruna bağımlı...
gittiğinden beri bütün saatlerin pillerini çıkardım.
ne zaman senin için elim gitse yalnızlığıma,
hayatıma girdiğin anı düşünuyorum...
kırmızı saçlı sevgilim,
gittiğinden beri,
gelişine kurdum saatlerimi.
içime çektiğim nefes gibisin,
tekrar alamam diye,
bir türlü geri veremiyorum...