yangın anında ilk kurtarılacak...

seninle konuşurken
saate durmadan bakıyor olmamın bir anlamı olmalı
geçmesin diye belki de
uykun gelmesin diye
belki de uyumıyayım diye
belki de ne bileyim
çocukca mazeretler uydurup kalalım diye

seninle konuştuklarımı
altalta yazıp birleştirince
şiir oluyor biliyorsun di mi
sen gidince ben
bunların hepsini alıp
alt alta koyup yeniden okuyorum

sınır devriyelerinden kaçmayı başarmıs
tüm kontrollere rağmen
sanki gizli bir geçidi var
yüksek dağları arasından aklımın....
su yatağını bulmuş akıp gidiyor sana doğru
sanki farkında değilmişim gibi
rol yapıyorum
hani
uluslararası casusluk yapanların yakalandığında
ülkesi tarafından tanınmaması gibi
inkar edicem gördüm seni sobe desen...
ben değilim diyecegim
ama bizden baska kim okusa bilecek
bariz bir şekilde ortada
prosedürlere uydurup
kanunlardaki boşluklardan faydalanıp
kendimizi aklayabileceğiz
bu mahkeme düşecek
ve kimse suçlanmayacak
tutanaklara geçecek sadece
o kadar
o tutanaklar
metal gri yeşil renkli bir dolapta küflenmeye bırakılacak
ve yangın anından hiçbir önceliği olmayacak
kurtarılacaklar arasında...

aklımın oyunları bunlar
hastalıklı bir beynin
sınırların ötesine geçmesi gibi
mazeretim kusurlu
açıklaması saçma
yine de burda olman
ve bilmek bunu...
okuyorsun öyle değil mi?
tutabiliyorum yani seni
yanımda
aklıma gelen herşeyi yazarak...