yeniden...

bir bebek kadar safım şimdi.
aşkınla sadeleştirirken
ruhumun sivriliklerini
hayat herşeye rağmen
devam ediyor gibiydi...
akıp gidiyor zaman.
örselenmiş umutlarım da olsa
nasıl da sakinim simdi
fırtına sonrasın da
varlığının iyileştirici etkileri,
bakışlarımdaki karamsarlığı dağıtıp
aydınlık bir sabahta
demli bir bardak çay içmek gibi
güzel bir kahvaltıyla birlikte...
sonra çıkıp sahilde yürümek
artık sigara içilmeyen bir vapurla karşıya geçmek
sonra aynı vapurla geri gelmek
öpmek güzel dudaklarını
en ummadığın anda
tutarken ellerinden
nasıl da iyi geliyordun bana
yeniden başlıyor gibiyim
bıraktığım yerden de geriye dönüp
bir bebek kadar safım şimdi
sanki az önce
doğurmus annem ben..