yeni yıl acıları...

yeni bir bayrama hazırlanıyoruz.
yeni bir yıl,
yeni bir umut,
yeni bir derken
ne kadar ağır geliyor bu yenilik.
hala üzgünüm...
seninle konuştuğum her an aklımda.
paylaştığımız her dakika,
her kelime.
yabancı bir ülkede,
aynı dili konuşan iki yabancı gibiydik.
belki de bu yüzden bu kadar yakındık.
belki de aynı acının paydalarını eşitlerken,
sonuç hep sen ve ben olarak çıkıyordu.

 hala anlayamadığım gitmek zorunda olmanı...
gittiğinden beri ne bayramlar bayram
ne de yeni bir yıla hazırım.

gerçek değil gibisin.
ama bir yanım öyle inanmıştı ki sana...
gidişinin sorumluluğunu yüklemek istiyorum kendime
ama öyle ağır ki...
nefes alamıyorum.
belki bir süre daha kalsaydın,
belki de...

umarım mutlusundur.
beni biliyorsun,
yırtık uçurtma gibiyim
gittiğinden beri
sadece rüzgara güveniyorum.
umarım,
gittiğine değmiştir.
gittiğinden beri ben,
biraz daha eksik yaşıyorum,
bu anlam katamadığım hayatımı...


Anita'ya...