neredesin?
yazılıdan sıfır almış bir öğrenci gibiyim.
akşam eve gidince mazeretler olmalı,
sabah okula gelirken olduğu gibi.
yarım bırakılmış bir oyunun ebesi gibiydim,
ne zamandır gözlerim yumulu emin değilim.
açıldığından beri kapanmayan yaralarım.
pansuman tadında şiirler sarıyorum ruhuma.
uzun zamandır tek başınalığın rahatına alışmışken,
simdi 'nerdesin`e takılıyorum.
sonra 'gelecek misin`e sarkıyor yalnızlığım.
'yoksun`la noktalanıyor çaresizliğim.
hala kanun hükmünde kararname kadar geçerliyim kendi hayatımda.
siyasi darbelerden yorulmuş,
askeri cuntaya eyvallah demişim.
asgari hüzünle boğuşan kalbim,
'gitme`lerinin ardına sığınmış,
hakkında asılsıs ihbarlar türetilmiş,
bir türlü ispatlanamamış
komplo teorisi gibiyim.
kalırsan sana şiirler yazarım.
kalırsan seni kendime yazarım,
'gidersen' diye,
'gitme`sen diye,
aklıma gelen her harfi yaşarım.
'sen`den öte başka bir köprü bulur,
farklı bir 'ben`e inanırım.
bir süredir yoksun.
'gelmez`sen diye,
farklı intiharlara sürüklenir,
kayıp ruhum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder