9 Nisan 2014 Çarşamba

diktatör!

yoruldum al beni!
ne gidebiliyorum ne de kalıyor.
her geçen dakika canım yanıyor,
geçmeyen canımı alıyor...
uzaklığın kadar derine düşüyorum,
ağladığım kadar utanıyorum kendimden.
gelsene simdi...
tüm kanun hükmünde ki kararnamelere inat,
demokrasinin canı cehenneme,
senin diktatörlüğüne tutuldum ben.
zulmet bana,
seçtiğim senin adaletin.
kestiğin yerde güller açar...
aç göğsümü,
kanattığın yerde yokluğuna yazılan karalamalar.
yeni bir söz bulamadığım için
sana yazılıyorum artık.
yazmadığım her an kabuğu soyuluyor hayatın.
vitamini kabuğunda mıydı?
yoksa sen hayatımdasın diye mi,
bu kadar anlamlıydı.
ölümün sıradan günlere paylaştırıldığı
gündüz karın ağrıları, akşamları alkol sızıntıları...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder