Tanrı'm

ölmek üzereyken susuzluktan,
son anda yetşmişler de sanki,
iki damla su vermişler dudakları arasına...
silinecekse bu satırlar neden yazılır?
ya bu hayatlar bir gün,
kazma kürekle kazınacaksa topraklara,
nerede saklanır sevdalar?
tesellisi nerede bu kayıpların?
batan bir iskele gibi çaresizim ama,
yakışıklı görünüyorum öyle değil mi?
aklım fikrim muzurlukta,
biri bana gelsin
alkış tutsun diye
aklıma geleni yazıyorum...
komik duruyorum ama
gülmüyor musun?
yoruldum
her gün sahneye çıkıp
ünlü olamamaktan...
sıkıldım,
bir sürü satır yazıp
tek birini okuyamamaktan...
bıktım,
planlar yapıp
ilahi denen gücün karşısında
diz çökmekten
baştan,
kayba meyilli bir savaşa girerken yenildim.
ya sen kazandın diye
ne de mağrursun?
ben ölüp hapsolurken iki metre karelik bir çukura,
sen bu zaferden
nasıl da tatmin olursun?
ağlıyorum işte,
sen mutlumusun?
cehenneminde yak beni
kazandığın bu zaferle
tanrı mı olursun?