sen okurken...

sana yazmamı bekliyorsun biliyorum..
gidip gelip sayfamı okurken,
satırlarımın arasındaki şifreleri çözme gayretini,
takdirle karşılıyorum..
benim tarafımdan özlendiğini bilmek,
düşünüldüğünü,
ve sana tutulduğumu okumak
ihtirasımı,
şehvetimi içimde tutamayıp,
kontrolümü kaybedip
sana yazılmamı...

nasıl da çekingensin.
çalıların arasındaki seslerden ürkmüş,
dikkat kesilmiş karanlığa...
kim seni hor kullandı bu kadar?
öpsem diyorum güzel dudaklarından,
gözlerini kapatıyorsun.
nasıl da kaçmak isterken tenin,
ruhunun başkaldırışı
bu kaçma isteğine...
kollarımın arasındasın ve titriyorsun.
nası lda yanıyorken benim için,
dudaklarını ısırıp susuyorsun...
hangi inkar
ört bas edebilir bu gerçekliği?
ben sevdanı kağıda dökerken,
sen bana uyuyorsun...