ben!

alkış tuttuğunuz
benim yıkımımdan başka birşey değildir.
hayranlığınız,
tanıklığınızdır en büyük kayba.
birazdan çıkıp gideceksiniz hayatımdan
ve yıkıntıları toplaması gereken
yıkılırken etrafı kirleten benim!
salona girerken elinde feneriyle
size yer gösteren çocuk benim!
film başlarken salon kapılarını kapatan,
film bittikten sonra gözyaşlarınızı silip yere attığınız,
kağıttan mendilleri toplayan ben!
beyaz ekranda görüp çok beğendiğiniz,
kimi zaman dudaklarınızdaki tebessümlere engel olamadığınız,
belki de son vazifenizi yaparken size:
'-Nasıl bilirdiniz?'
diye sorulacak benim
aslında hiçbir fikriniz olmadığı halde,
'-İyi bilirdik!'
diyeceğiniz,
ben...