bildğin gibi değil...

konuşalım hadi
sen yaptıklarını anlat ben izlediklerimi
ve sözlerine takılalım diyalogların,
insanların hareketlerine
nasıl da gülümsedik
nasıl da asılırdı yüzlerimiz
kimisi aklımızda kalıyordu
kimisi unutmak üzere ayrılıyordu bir kenara
elimizde avucumuzda ne varsa saklıyorduk oysa
suskunluğun soğuk şakasına takılmadan gülümsemek geçmişte mi kaldı?
zamanın hançeriyle iyileşmeyecek yaralar açılıyordu aramızda
sen büyüyordun ben ihtiyarlıyor
senin ellerin büyüyordu benim yüzümdeki kırışıklıklar
nasıl da heyecanla geliyordun bana her defasında
nasıl bir burukluk, yutkunsam da geçmiyor her defasında
rüzgarın sesi geliyordu dışarıdan
içimdeki boşlukta yankılanıyordu sanki
ve üşümek diyordum iklim farkına varmadan
sıkı giyin nasihatini ezberden söylerken
seni ısıtacak ten benimki gerçeğini görmezden geliyordum
oysa kaç bahar daha vaat edildi ömrüme
ve kaç kıştan daha sağ çıkacaktım
bilmiyordum
ne çok sorular saklıyordum içime
ne çok cevapların gelmiyor
şimdi sen uykum geldi diyorsun ya
ne desem boğazımda kalıyor
uyuma! biraz daha kal,kapatma gözlerini...
kaş gecedir sarılmamı aklından çıkardın
kaç sabah
günaydınlarını beklerken
uyuya kalıyorum
her uyandığımda...
nasıl da soğuk şakasına takıldık suskunluğun
kapat güzel gözlerini
şimdi okuma yazdıklarımı
uyandığında sil gitsin
böyle bilme beni
bildiğin gibi olmam hoşuna gitmeyecek
hatırladığın gibi sev beni...