kral maskesi takmış bir soytarıyım ben!
zeytin dalından taç yaptım kendime,
kapı eşiginden taht...
emrimde yüzbinlerce kelime,
yoksulluğun ülkesinde dilsiz bi kral!
aşkın kıyısında çadırlar kurdum.
sevdanın ikliminde yalanlar söyledim.
şsimdi ne zaman canım sıkıldı desem,
hırsımdan yıldırım olup düşerim,
modern şehirlerin yeldeğirmenleri üzerine.
şimdi ne zaman yorgunum desem,
makinaya bağlanmış ertelenen bir ölüm planlanır.
Tanrı bunu hep yapar!
ben şimdi ne zaman tamam desem,
inceden bir çığlık karanlıgı yarar.
gitsem ne kadar kaçarım kendimden?
kalsam ne kadar dürüstçe olurdu bu ikiyüzlülük?
emrimde yüzbinlerce kelime,
bu yoksulluk ülkesinde,
sevginin arsızıyım ben...
hangi kadına bağlansam canım yanar.
canım yandıkça ruhum,
başka bedenlere akar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder