çocukluğumdan öp beni...

sinsi bir iç çekiş peydahlanır göğsüne,
bir çığ kopar yükseklerden,
kulaklarında uğultusu,
korkmak,
kaçıp saklanmaya yeter mi?

sevmek?
bir kültablasında sönmeye unutulan bir sigara gibi,
yalnızken üstelik şimdi,
kimin ah'ı?
kimin duası?
hangi tanrı bağışlayacak bizi?

telli arabasının ardından köşturan çocukluğum,
dizlerimdeki yaralardan arta kalan,
gözlerimde masumiyetim
düştüğümde yeniden,
gelip kaldırabilir misin beni?
büyümüş olsam da,
geçecek deyip,
avutabilir misin?
iyileşmeyecekleri...

sarılmaya alıştım sana,
şimdi hangi yastık dolduracak?
sırtının göğsümde açtığı boşluğu...
hangi şehvet an'ı öpecek dudaklarımdan?
nefesin gibi,
damağımda hissettiğimde,
yeni bir yangın başlatacak...

'geçecek!' diye avut beni,
söz inanacağım...
geçmezse bile,
küçük ellerinden tutup,
yeniden ayağa kalkacağım...

şimdi öp beni!
bir çığlık gibi,
bir isyan gibi,
daha önce hiçbir adamı,
öpmemişsin gibi,
öp beni...

yorgunluğumu al dudaklarımdan,
uykusuzluğumu.
hırsımı ehlileştir,
yeni baştan başlıyormuş gibi,
yazmaya,
nokta koyduğun yerden,
öp beni!
ya da unut gitsin!
en mutlu olduğun yerden...