boşluk...

sırtı dönük yalnızlık
soğuk bir yatakta
dokunsan
hayaller üşüşür aklına
dokunmasan
sabah olabildiğince uzak durur senden
gecenin karasında..

yorgunluk geçer,
boş vakitlerin artar,
beklentilerin azalırken...
amaçlarının boşluğu karşısında
açarsın gözlerini
nereye kadar?
günler gecelere
geceler alkol şişelerine boşalır...
anlık orgazmlarla uyuştururken bedenini,
ayıldığında
yazmak ayrılığı
içini kanatır...

itiraf etmek zor olduğu için mi kendine,
yüzleşmekten kaçtığın için mi şimdi,
kendini sıradan zevklere veriyorsun?
dokunmak yetmiyor artık sana,
sıradan bir sevdanın heyecanına ortak olamıyorsun.
bu boşluk,
kaç kadın daha atsan içine
dolduramıyorsun...