ne zamandır hayatındayım senin?
ya sen ne zamandır icimdesin?
gördüğüm her boşluğa seni koyuyorum,
hiçte sırıtmıyor gibisin...
yanımda olmanın her haline kafiyeler uyduruyorum
bu kadarmı hazırdın bana
ben mi bu kadar bekliyordum seni
şimdiye kadar neredeydin?
anlamlandıramadığım bir düzgünlük var aslında
hani bazen herşey yolunda gider
kolayına gelir insanın
şüpheye düşer
bu kadar güzel olmasından
oradasın d'mi?
çünkü her satırımda öpüyorum seni...
yarın ne yapacaksın?
ölesiye merak ediyorum
aslında bilmek istediğim,
yarınki hayatının neresinde ben olacağım?
sabah kalkacaksın,
yürüyeceksin belki,
sonra kursa gideceksin,
belki eve gelip birşeler yapacaksın,
belki nete gireceksin,
belki hiçbiri...
sıradan bir akşam üstü ziyareti, birileri gelecek.
sonra...
neresinde kalacağım bunların?
yada kalmayacağım...
seni aklımın neresine koymalıyım emin değilim aslında
sanki yıllardır içimdesin de,
ben görmezden geldim...
oysa bugüne dek yazmadığım her satırı,
sana biriktirdim ben...
şimdi hangisini önce yazsam kararsızlığında,
hiçbirşey söyleyemiyorum...
birazdan uyuyacaksın değil mi?
aklını sarıp kelimelerime,
bense tutunup sana,
kendi ütopyamda,
başka bir şehrin ikliminde
seni özleyeceğim...
sonra dönüp hayatıma bıraktığım yerden,
devam edeceğim sıradan yaşantıma...
her dokunuşun mavi bir pelerin vermiyor olsa da omuzlarıma,
her kelimen başka bir umudun yelkenine nefes oluyor...
üstüme alınıyorum yaptıklarını,
söylediklerini içime...
abartıyorsamda mahsuru yok,
uzun zamandır hiç bu kadar güzel olmamıştı,
taşıyamayacağı anlamlar yüklemek,
yorgun kelimelere...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder