uyanmak...

susman gereken yerleri,
kaçırdığın için şimdi
bu kırıklık.
konuşman gereken yerleri,
anlamadığın gibi.
tutarsızlıkların diz boyu,
aklından çıktığın için mi gücüne gitti?
ne sandıysan artık kendini...

uzak tuttukların,
vazgeçince sana yaklaşmaktan
zor geliyor değil mi?
o üstün insan profilin,
kral çıplak diyor içindeki çocuk,
saklamaya çalışırken edep yerlerini,
sanki her görmek isteyene göstermemişsin gibi,
nasıl da namus timsali,
erkeğin orospusu da mı olurmuş?
olmamış mı?
şeytana mı uydun?
hangi tövbe arındıracak seni?

nasıl da kandırıyorsun kendini,
söylediğin yalanların hükmü,
güneş doğana kadar...

ayılmak bu kadar mı zor?
inanmak,
ha gayret der gibi,
biraz daha tutsan kendini,
olacak...

olmayacak...
kimi kandırıyoruz şimdi?
üç günden uzun süren mutluluk,
hayal kahramanlarına ait,
biz gerçek kaybedenler,
haddimizi bilip,
odalarımıza çekilelim şimdi...
sevebiliriz belki,
sevilmek,
vitrinine yüzümüzü dayayıp dışarıdan izlediğimiz,
elma şekeri...