zaman...

sevilmeye dair ne varsa,
hepsi sende..
tüm eski aşklarımdaki olmazlarım,
o saf o dokunulmamış,
o en temiz,
heba edilmiş başkaları tarafından
görememişlerini görüyorum sende,
hissedememişlerini
hissediyorum...
öyle bir yerimden yakalıyor ki beni sözlerin,
sadece teslim oluyorum.
zırhımı çıkarıyorum üzerimden
çırılçıplak hatta
bırakıyorum kendimi merhametine
yaralarımı açsan bile
umurumda olmayacak
kırılsam bile
değecek
geçecek mi bir gün?
umurumda bile değil
belki son yangını olacak
yıllar sonra hatırladığımda
simsiyah enkazımı
dirsekleri dizlerinde çömelmiş
ağlayan bir ihtiyar olmayacağım
iyi ki yanmışım,
iyi ki yanıyorum!
kurtarılacak birşey yok bu yangında,
yaşanılacaksa eğer her anı,
bütün hızıyla giden bir arabada,
çıkarıp başını dışarı,
yüzünde rüzgarı hissetmek gibi
saclarının arasında hissetmek parmaklarını,
soluğun kesilircesine
bırakırken kendimi kollarına
küle dönmek kimin umurunda?
dirsekleri dizlerinde çömelmiş bir ihtiyar olmayacağım!
ya yanacağım seninle,
ya da senden sonra
o kadar ihtiyarlamayacağım...