vazgeçtim...

güzel günler gercekten bekler mi bizi?
binip gitmez mi bir kuşun sırtına
ve o kuş geçer mi üzerimizden?
umut,
böyle birşey mi?

neresine anlam yüklesem bu birlikteliğin,
bir yanım ağır geliyor.
susuyorum sonra,
sustuğum yerden soruyorsun bana,
söylemek kolaydıysa,
şimdi neyin uykusuzluğu bu?

en çirkin yerimden sor bana,
bırak güzelliğimi,
neyinim senin?
benimsin mi?
hangi çağlardan geliyor bu his?
orgazm çığlığı çınlıyorken kulaklarımda,
adam mı oldum şimdi?
sabah uyanınca,
aklı başında bir hayat,
üzerimde iyi duracak mı?

ne çok kıyısından döndüm hayal ettiklerimin bir bilsen...
beklemiyorum artık.
yoruldum,
uzansam benim olacakların,
uzandığım anda kaybolmasından
yoruldum,
benim olanların,
uğrunda çok koşuşturmaktan...

kazanmak istedikçe kaybetmek,
kaybetmemek için istememek,
bir süre sonra beklememek,
ama insan işte
zavallıca çöküp dizlerine üzerine
nolur yaaa
bu defa olsun istiyor...
nolur...
bir kez,
düşünmeden sonrasını
tadına varayım diyor...

ama olmaz!
ucuna kadar gelirsin istediğinin,
tadını, kokusunu alırsın,
ama olmaz!
tanrım...
yoruyorsun beni...
bu kadar sınav,
yetmedi mi?