beni özlemiyorsun!
özlediğin,
yansıması hayal ettiğinin...
beni özlemiyorsun!
özlemek dediğin,
geçti...
sustu rüzgar,
yağmur eskisi gibi
ve gece diyorsun ya,
bensiz de uyuyabildiğin...
yeldeğirmenleri yok bu hikayenin
ben ne şovalyeyim artık,
ne de soytarısı,
senin prensin,
başka masallarda simdi...
yoruldum
üstüme ört yalnızlığımı,
ne sen gidersen üzülürüm,
ne de kalırsan,
daha iyi bir adam olurum artık...
öpersen,
sığmaz aklıma bu densizlik.
teninde yanmak,
ne büyük nimet.
yanmazsam,
o benim ayıbım,
ne olur affet...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder