fahişe!

boşluk dolduran olmaktan yoruldum...
tehlike anında kırılması gereken
bir cam parçası olmaktan...

kırılmış, hor kullanılmış her kadının,
sığındığı liman olmaktan,
kendini aydınlatmaktan aciz
bir fener gibi
dönüp durmaktan yoruldum...

o geri dönünceye dek
sever gibi yapma bana
sevme yeter
en azından bileyim
nerede duracağımı

bırak yatağını ısıtayım,
teninde fırtınaların
aklında kaçamakların faili
duymak istediklerinin
şairi olayım...

ama sevmiş gibi davranma bana...
aşık olduğun adama sakla
en güzel sözlerini
kulaklarımda harcama....

bir fahişe gibi her istediğinde
koynuna al beni
bedenimi kullan
işin bittiğinde
tanıma!
sevmiş gibi,
kollarımın arasında uyuma...

uyu şimdi
hicbirsey olmamış gibi,
her gece koynuma girmemiş gibi
uyu şimdi
yarın gece
unuttuğun yerde olacağım
gelip almazsan
yeniden isteyene kadar,
dokunuşlarını saklayacağım tenimde
tek başına yalnız kaldığında
içindeki boşluğa
sarılacağım...