geri dönmek...

yılları biriktirip geldim sana.
umutsuzluklarım azalmadı hiç.
kırgınlıklarım geçmedi.
görmezden geldiğim yaralar,
kangrene dönerken üstelik,
inkar etmedim.
hala inanmıyorum,
çünkü inanmak,
acıdan fazlasını yüklemedi ruhuma...
ben hala anlamı olması gerektiğine inanmıyorum.
hala,
çokta zorlamıyorum olasılıkları.
uzun zamandır yazmıyorum ya,
uzun zaman olmuş...
dört yılın ardından,
sokaklara çıkmışım,
direnmişim,
kendime rağmen,
ne çok kadınla sevişmişim...
tamamlayamadım yine de,
hep bir yanı eksik kaldı ruhumun.
ben sudan sebeplerle,
ertelenmişim...
unut şimdi bunları.
yıllar sonra evine dönen.
ama eskisi gibi kalamayan.
daha küfürbaz,
daha asi,
ve yorgun.
ve sözleri eski bir şairim artık.
hala susuyorum söylemek istediklerimi,
ve hala içime gömüyorum,
gördüklerimi.
oysa farklı olabilirdi.
seçimler bana ait.
bunun için suçlamıyorum kimseyi.
gördüğün gibi,
yaralarımın kabukleri sertleşti.
ama hala içim kanıyor.
bir türlü öğrenemedim yıllar geçsede,
susturmayı,
içimdeki serseriyi...