beklemek

beklemek...
01:23
bir şarkı seçmek listeden
sonra beklemek
durup durup telefonu kontrol etmek
hatta sesini iyice açmak
olur ya duymam diye...

01:25
bir sigara daha yakmak
açıp bir sayfa yeniden
yazmaya çalışmak...
yüzüne bakarken söylemek,
bu kadar kolay olmazdı biliyorum

01:26
kalkıp kitaplarımı düzelttim...
yerdeki cd'leri kaldırıp
masamın üzerindekileri topladım
yine ekranın karşısına oturdum
ama gözümün ucu hep telefonda...

01:28
telefon hatlarında sorun olmalı
sana attığım mesaj için
iletildi raporu gelmedi
yeniden gönderdim
uyuyormusun?
çok mu yoruldun bugün...

01:30
dayanamadım aradım
kapalı telefonun...
yoksa çekmiyor mu
neredesin ki?

01:32
yaparken
elime yüzüme bulaştırdığım plan gibisin
herşey hazır kaybetmek için gereken
buluşmak için günleri sayarken
hiç mi umut taşıyamaz insan
işler yolunda gidecek diye
hep bir huzursuzluk
ha bozuldu ha bozulacak
tek bir yanlış kelime söylesem
tek bir yanlış düşünceye kapılsam
yıkılacak dünyamın ayakta duran surları
altından kalkamayıp
dizlerimin üzerine düşücem...

01:35
başka bir şarkı daha çalmasın diye
listemdeki diğer bütün şarkıları sildim
içimdeki yangına yağan yağmur gibi
duyduğum bu müzik,
bu sözler...

01:36
doğum öncesi
kasıklarındaki ağrıya dayanamayıp ağlayan
kadın gibiyim
ne azalıyor ne geçiyor
nefes alıp vermek bir halta yaramıyor
zaman inadına yavaşlamış
karnım burnumda
ölü bir bebek doğurmaktan korkuyorum
ölesiye...

01:38
pan'ın labirentinde kayboldum
kendi aklımın dehlizlerinde
tuhaf yaratıklar geziyor
odamın içinde
mavi televizyon ışığında
hayaller görüyorum
görmezden gelip yoklarmış gibi
seni bekliyorum...

01:39
bir sigara daha
bir şişe daha alkol
resimlerine bakıyorum durup durup
teninin kıvrımlarını hatırlamaya çalışıyorum
ve kızıyorum aklıma
hatırlayacak kadar
genç kalamadığım için...

01:41
beklemek
sönmek üzere bir ateşin başında
sıcak küllere ellerimi uzatıp
ısınmaya çalışmak
alışmak
yaşamaya
başka dilek hakkı yok
bu masal beklenildiği üzere
mutlulukla sonlanmayacak...

01:42
ayılmak
kimin buna ihtiyacı varki
bu saatten sonra?
beklentilerimle bıraksın beni hayat
umut vaat etmesin
ben kendi umutlarımı bulurum
mutlu etmesin beni
ben kendi hüznümle mutluyum...
seni sarmasın başıma
sensiz de yeterince
bomboşum...

01:44
iplerinden kurtulmuş
ama bağlanmadan bir yere
ayakta durmayı unutmuş
bir kukla gibiyim...
hapsolduğu kafesten kaçma hayalleri kurmuş
ama kafesinden çıktığı gün gelene kadar
çoktan uçmayı unutmuş
çelimsiz kanatlarıyla bir kuş
yem olacak düştüğü yerde
ama ne mutlu
esaretten kurtulmuş...

01:47
hala yoksun
çok mu meşgulsun?
yoksa çoktan uyudun mu
çıkarıp aklından beni
ne zaman alacaksın geri?
kaç 47 dakika?
kac saat?
kaç gün...
her saniye aklımda
beklemek
yorgun düşüp
avuçlarının arasında bir telefonla
uyuya kalmak
olurda ararsın
olurda duymam diye
sesini açmak...
beklemek
sensiz bir hayata katlanmak yerine
ararsın umutlarını ekmek aklıma
ve beklemek
geri gelsen bile
gideceğini bilerek...