yetmez...

nasıl bi ironi bu

oysa ben kendimi ihtiyar sanırdım

doymamak nasıl bir duygu billimisin?

aç kalmak

yasayamadıklarına aç kalmak

tadını bilmek

doyacagını bilmek ama yine de ac kalmak

başka tadlar bulursun

başka zevkler

ama yine de doymazsın

aç kalırsın

öyle açım şimdi

sanırım beni bir tek sen

anlarsın....

geçmez

sen geçti diye

başka bir geceye sararsın kendini

bir bagımlı gibi

istersin

istemek yetmez

damarlarına yayılır yoksunluk

teslim olursun

yetmez

ruhunu verirsin

boşuna

ruhsuzluğunla kalırsın başbaşa

yabancı bir bedende uyanırsın her sabah

her gün bir yabancı gibi dokunursun etrafına

yetmez....

bırakırsın kendini bir yabancının kollarına

beklentisiz, umarsız...

yeni bir sabah olur

yeni bir sabah, yeni bir sen etmez!

kırılır direnci ruhunu

vazgecmek istersin

ansızın biri gelir tutar yakalarından

izin vermez...