sana bakarken...

bir sözünle,
düştüğüm derinlerde,
dağılıyor sanki bulutlarım,
günün yorgun olsa da kızıl ışıkları,
ısıtıyor içimi,
geçiyordur belki,
üzerimdeki ölü toprağı,
karışıyordur rüzgara,
bir nefesinle,
hissettiğimde tenimde,
renkleri değişiyor hayallerimin,
soğuk gri perdeleri aralanıyor
yalnızlık odalarımın,
kızıl ışıklarıyla yeni bir sabah oluyor,
ömrün akşamında...

mutluluk bir sözünle,
umut bağlıyorum dokunduğum her yere,
geçiyordur belki,
her gece sabaha taşıdıklarım,
her gün,
geceye uykusuzluk olacak,
kanımdaki hastalık,
iyileşiyordur belki,
gülümsemek iliştiriliveriyor,
iç çekişlerin arasına,
yeni dipnotlarım var artık,
karamsarlık tozlanırken raflarımda,
umut etmek nasıl bir şeydi?
seninle sevişilen gecenin sabahında,
gülümseyerek uyanmak gibi mi?
tüm yorgunluğuna rağmen...

sanki sihri var dokunuşlarının,
bir an yakarken,
bir an,
kanat çırpıyor martılar içimde,
huzur,
bir sözünle,
geçiyordur belki,
bir bakışınla,
nasıl da
beni yeniden,
hayata bağlarken...