affetme...

aralanır kapısı sustuklarımın
okursun diye yazıyorum
anlarsın diye değil
bil diye söylüyorum
affet diye değil!

gidenin amk!
kalırsan mutlu olmayacaksın,
yine de sen bilirsin..

sevme beni!
iyi değilim ben...
karanlığım üstelik,
yalnızlık kokar kelimelerim...

bağlanma bana,
mavi pelerinim yok!
uzatınca ellerimi gökyüzüne,
seni alıp kollarıma
uçamam...
daha derine çekerim seni...

sevme beni!
bulaştırma kendini yalnızlığıma,
hala büyümedim ben,
bir kadının sevgilisi olacak kadar...
büyümedim ben
ellerini
tutacak kadar.

nasılda yirmidört yaşında
hayat doluydun
benim boşalttığım yoksullukla
kirlenmeyecek kadar
saftın
istedim diye seni
affet...

özür dilerim
bir hayale ortak ettiğim için seni
özür dilerim
düştüğüm boşlukta
sana sarıldığım için
özür dilerim
bu kadar
istedim diye seni

özür dilerim
ama affetme beni...
bakma yüzümdeki masumluğa
iyi halime inanma
kullan ve at beni
şefkatine sarma
isteyip durma tenimi...

haketmiyorum seni...