vazgeçmek...

dokunsan ağlarım diye mi?
dokunmuyorsun hala...

başımın altına değilde,
yanıma alıp yastığımı
uyumaya çalışmak...
yalnızlık böyle bir şey mi?
aklından çıkaramadan,
yokmuş gibi davranmak...
düşünmekten kaçabiliyorsun ama,
yorulmayacakmısın hiç?
ömrün boyu koşmaktan?

tuhaf biliyor musun?
bir gün o seni terketip gittiğinde,
sen beni terkettikten sonra yazdıklarımı okuyup
teselli arayacaksın...

çıkarken çöpleri atar mısın?

diyebileceğimiz biri olmayacak mesela,

bundan sonra...

hazırlanıp kapının önüne bırakılmış bir bavul,

bu kadar mı hüzünle batar insanın yüreğine?

mesela

22:44

bir daha hic bir gece bu dakika,

bu odada yaşanmayacak....

mesela 

bundan sonra

hicbir akşam,

kapıdan girişini göremeyeceğim...

nası kurtuluyorum biliyormusun?

bir bir bırakıyorum üzerimden

ağır gelenleri

yazdığım her satırda

biraz daha uzaklaşıyorum senden

biraz daha

nefes alıyorum...

hayata döndürüyor başka dudaklar

öptükçe dudaklarımdan...