sen hep böyle kal...
dokunamayım sana,
bozulmasın saflığın...
parmaklarım kirletmesin seni,
böyle kal..
hiç kirlenme...
duvarlarını beyaza boyarım odalarımın,
sen korkma diye,
karanlıktan...
çok yüksekten düştüm ben,
tutamadın diye üzülme...
anladım,
herkes gidiyor...
sen gittikten sonra elektrikler kesilmiş gibi hissediyorum.
telefonumunda şarjı yok üstelik,
her yer karanlık...
düşüncelerim üstüme üstüme geliyor...
özledim...
demek ki öyle değilmiş be sevgili!
seni düşününce gelmiyormuşsun yanıma,
tesadüfmüş bizim aşk dediğimiz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder