er mektubu görülmüştür!

uyanınca unuttuğum rüyalar görüyorum,
eski tarihli yazılarda anımsamak gibi
yaşamak
gömülmüş beynimin kıvrımlarına
ne zaman yakalayacak beni,
ne zaman sarsarak uyandıracak uykumdan
bilmiyorum...

eski dostluklar biriktirmişim çekmecemde
ya aşklar
eskir mi?
tozunu aldığın gibi
kalın kapaklı defterlerin
anımsamak
yeniden hissetmeye
yeter mi?

intihar notu iliştirilmiş
yapılacaklar listesine
geçmiş zaman
suratına çarpan şimdi
verdiğin sözler,
alan bile unutmuş,
yeniden yazsan,
yazıldığı yerde kalacak
bunu anımsayan
on yedi yılın ardından
sessizce sayfayı kapatacak
hiç okumamış gibi...

hatırladıklarından yorgun,
unutamadığı için
bir ayağı çukurda
bir yanı
koşmak isterken
düşmüş
dizleri yara içinde
ve işin kötü tarafı
kaldıracak kimsesi yokmuş
büyümüş çünkü
kendi kendine de ayağa kalkabilirmiş
demişler
küçükken yanına gelip
hadi kalk, birşey olmadı diyenler...

susmuş
çünkü
büyümüş artık
ağlamak çocukluğunda kalmış
o gün bugün konuşmaz
yutkunurken başını başka yere çevirir,
göz göze gelse biriyle
gülümsermiş
çünkü ağlamak
kısa pantalon giymek gibi
kırkından sonra hiçbir adamın üzerinde
iyi durmayacak...