hüzün salgını...

üzülmüyorum ben,
olduğun gibi kabul ediyorum seni...
olması gerektiği gibi
uzaklaşıyorum senden...

üzülmüyorum ki...
sen oku diye yazdıklarımı,
başka kadınlara okutuyorum sadece
beni anlamıyorlar,
bir sigara daha söndürüyorum sonra
bir kalem daha kırıyorum içimde
bir yalan daha
etkisiz hale geliyor
sonra bir kadeh daha
şunun şurasında
ne kadar kaldı ki
sabaha...

üzülmüyorum ben,
uykusuzluk ruh hallerimden biri oldu,
senin için değil,
mutsuzluk yaşam biçimim
bazen gülümsüyorum ya
işte o
tesadüf...

üzülmüyorum ben,
doluyorum bazen
yutkunamıyorum
parmaklarım ağrıyor
sancılı bir doğum öncesi
bir sigara daha yakıyorum,
geçiyor bir süre...

üzülmüyorum ben,
sigaranın dumanı o,
gözlerimi yakan...

sıradan sevdalarla yetinemeyen insanlardanız biz.
bu yüzden,
ateşli bir sevişmenin ortasında,
gözlerini kapatamayan!