nerdeyse 20 sene önce dinlediğim şarkılara rastlayınca, ne kadar
ihtiyarladığımı daha iyi anlıyorum... gençliğimde özel radyolar yeni
açılmıştı, ve eski kasetlerin üzerine radyodan şarkı ceker kendi
albümlerimizi yapardık. youtube diye bişi bırak internet yoktu o dönemde
dört kişi bir araya gelip kaset alırdık, sonra onu kopyalardık, telifçiler duymasın. o dönemde istanbulda iki tane avm
vardı: Profilo ve Galleria... şimdi ikisinde de in cin top oynuyor.
vayy be.. Bakırköy'de regatta vardı... bir dönem popçuların hepsinin
staj yaptığı yer...
o dönemde bir özel radyodan şarkı istemek modaydı. hele ki canlı
yayına baglanınca sanki tv'ye cıkmış gibi heyecan yapardık. bahsettiğim
yıllarda daha dünyada olmayan insanlar, bugün twitterda fenomen
olmuşlar.
sanırım 'gençlik' denen şeyi biz dibine kadar tükettik... bizden sonraki nesiller, çocukluktan direk erişkinliğe geçiyor...
o yıllarda bandana takarken bile çekiniyorduk biz... şimdilerde
18'ine gelipte dövme yaptırmayanı ayıplıyorlar nerdeyse. küpe takmak
direk ipnelik göstergesi sayılırdı. şimdilerde bırak küpeyi burun, dudak
ve göbek deldiriyorlar... enteresan olan toplum bu kadar değişmişken,
iktidarda olanların bu toplumu 100 yıl geriye götürmek istemesi ve oy
alması. ve en çokta oy veren kadınlara şaşırıyorum... gönüllü olarak
ikinci sınıf insan muamelesi görmek istiyorlar... neyse..o yıllarda
hayatımızda daha az siyaset vardı belki ama, en azından hayallerimiz
vardı bizim... şimdi insanlarımız bırak hayal kurmayı, düşünmüyorlar
bile... makina gibi yaşıyorlar...
şimdiki cocuklara bakıyorum, evlenip çocuk sahibi oluyorlar... daha
kendileri büyümeden, o çocuklara ne verebilirler ki? yani bir nesil
sonra, bu ülke için hiç umut kalmayacak... çok yazık... sanırım son
güzel günleri de biz yaşadık, kendi adıma...
o yıllarda tv'de 3-5 kanal vardı ve filmlerde mozaikleme diye bişi
yoktu... ve hiçbirimiz ayyaş yada uyuşturucu bagımlısı da olmadık...
rtük mozaiklemeye basladıgından beri uyuşturucu kullanma yaşı kaça
düştü? belki baglantısı yok ama, hiç düşündünüz mü? rtük yoktu belki ama
tv'lerde, baldız-yeğen-amca-dayı ilişkileri canlı yayınlanmazdı...
ailenin bir saygınlığı vardı... belki de bugünlere gelmemizin nedeni
'meraba televole!' sözüydü... bizi ilk yoldan çıkaran buydu kimbilir...
ama bizim Barış Manço'muz vardı, Adile Teyze'miz vardı... Her pazar
sabahı uçan kaz norton'unmuz vardı...şimdi pepe bi halta yaramıyor! O
dönemde Trt
altıda açılır, onikide kapanırdı. Mesela Satranç oynamayı öğretirdi.
Saat sekizde çocukları uyuturdu... Şİmdi 24 saat 15 kanalla yayında ama
çocuklara dua öğretmek dışında ne veriyor?
Voltran ve Clementine izlemenin keyfini şimdiki çocuklar hicbirzaman bilemeyecekler... Öyle üzülüyorum ki onlar için...
O dönemlerde nüfus sayımı yapılırken evlere kapatılırdık, ama cadde
ve sokaklar cocukların olurdu bir günlüğüne.... Şimdi teknolojik olduk,
ve çocukları hapsettik evlere....
vay be... çocukluğumdan bu yana çeyrek asır geçmiş....
o yıllarda sigara içmenin bile bir adabı vardı. hava kararınca bir
dal yakar 3 kişi gizlice içerdik... şimdi cocuklar ilkokulun bahcesinden
cıkar cıkmaz sigarayı eline alıp ogretmenlerinden ateş ister hale
geldi... sen mozaiklemeye devam et!
dini dayatmaları arttırıp, mümin genclik yapmaya çalıştıkça, ters
tepmesi birilerinin işine geliyor olmalı...yoksa diretmezlerdi...
ilkokula giden kızların başını örterek onları daha iyi müslümanlar
yapmıyorsun amacın buysa gercekten onlara kadın gözüyle bakanları
engelle! benim cocuklugumda ilkokula giden kızlar basını ortmuyordu
belki ama koca adamlarda onlarla evlenilebilir gözüyle de bakmıyordu...
yazık... daha dindar bir ülke değil aslında amaç... daha itaatkar bir halk...
bizim misketlerimiz ve gazos kapaklarımız vardı, şimdiki çocuklar
online oyunlarda char kasıp satıyorlar. bizim telli arabalarımız vardı
şimdiki çocuklar uzaktan kumandalı arabaları beğenmiyorlar.... bizim
zamanımızda da Kuran kursları vardı, ve çocuklar gitsin diye bisiklet
vermezlerdi, ama yinede bir çogumuz giderdi... bizim zamanımızda
minarelerde kandil yanmasının bir önemi vardı, şimdi her gece yanıyor o
kandiller...bir önemi yok yani...
belki de bu ülkedeki son çocuklardık biz...son gençler... şimdi
yaşayan insanların elinden bu lüksleri alınmış... hepsi birer robot
gibi. tüketip, onlardan beklenileni yapar hale gelmişler...
son hayalperestler bizimle birlikte yok olacaklar....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder