olmuyor...

bir keman telinin en ince yerinden kopması gibi çarpılmak istiyorum,
esmer tenli bir kız çocuğuna...
durup nefes almak istiyorum
kaçırdığım otobüslerin peşinden koşmaktan yoruldum.
ağlamak istiyorum ve aynı zamanda kahkahalar atmak..
bu kader kurgusundan yoruldum.
isyan etmek ve inkar edilmek istiyorum
yüklendiğim misyonu taşımaktan yoruldum.
ışıkları kapatıp uyumak istiyorum
bir kara kalem çalışmasına aşık olmaktan yoruldum.
ben kırmızı bir gökyüzü istiyordum
senin geri gelmelerinden korkuyorum...

mümkünse bir deniz fenerine hapset beni
ve ışıklarımı kapamalısın ki
senin kayalıklarımda parçalandığını duymamalıyım...
seni arayamamak çaresizliğim
sessiz telefonlardan yoruldum

hepsinin bir adı vardı
en güzeli seninkiydi
o günden beri
okumuyorum...