yeniden...

körelen yerlerime dokunuyorsun bir bir
önce dudaklarıma ve ellerime,
sonra kalbime...
sanki yıllar önce kullanmayı bırakmışım
şimdi içimde bir telaş
ne yapacağımı bilmiyorum diye
ürkersin belki
korkup benden
yazmaya bile kıyamıyorum
anla öyle tedirginim şimdi
aklım fikrim güzelliğinde
olmayacak birşey gibi
sanki uyanırsam kaybolacak diye
uyumuyorum...
öpülesi dudakların,
bakışlarından ölümsüzlük dersi almak
hangi tarihten hatırlıyorum seni
hatırlayamadıklarım kızacak bana şimdi
olsun
göğsünde  uyut beni
ben unuttum bile
senden önce tüm öğrendiklerimi
şimdi yeniden başlayalım
ama nolur kızma bana
ellerim titrerse eğer
dokunurken sana...