anahtarı içinde kırılmış bir kilit gibiydi kalbim.
ne yedek anahtar işe yarıyordu,
ne de yeni bir çilingir,
zarar vermeden açılabilmesi için...
asla eskisi gibi kalamayacaktım.
belki de bu yüzden,
ne zaman kapalı bir kapı görsem,
tuhaf bir burukluk.
o kapının ardında ne varsa artık hepsi,
başka bir hayata kilitli.
yeni hayatlar hep biraz,
eskilerinde bozma.
biraz hasarlı, biraz eski,
biraz yorgun, biraz ürkek,
elinde anahtarı tutan her kadına karşı,
biraz daha mesafeli...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder