19 Haziran 2014 Perşembe

dyuvarların ardından birbiriyle konuşan iki yabancı...

her gece,
uzun yıllardır karşılaşmamışta,
sanki o an birbirini yeniden görmüş
iki dost gibi konuşmaya başlıyoruz...
özenle saklıyoruz geçmişimizden gelen yaralarımızı,
konuyu geçiştiriyoruz çokça,
bazen sadece susuyoruz.
yıllar önce yaşadığı aşkı
unutmamış
ama kabullenmiş böyle yaşamayı
kadar olgun iki insan gibi başlayıp,
ayrılık saati yaklaştıkça
iki yaramaz çocuk oluyoruz.
çünkü ikimizde,
bunca yılın ardından
unutmamışız,
dallarına tırmandğımız o ağaçların,
bize nasıl güzellikler yaşattığını...

korkuyoruz,
ikimizde diğerinin incinmesinden korkuyoruz.
tahminlerimiz var belki de bildiklerimiz,
diğerimizin bilmediklerinden korkuyoruz.
bazen elindeki o limonlu dondurma öyle tatlı gelirki,
bitirmemek için daha yavaş yersin,
erimeye başladığı anda geç olmuştur.
ikimizde aynı kalamayacağını biliyorduk
aramızdaki herneyse,
sen inadına tutuyordun beni,
ben  sana tutulmak için
kendi içimde savaşlara giriyordum.
ama biliyorduk işte,
yokmuşuz gibi davranmak için
geç kalmıştık...
beceremedik,
korkularımız büyüdükçe,
uzak durmak yerine
daha çok birbirimize sokulduk.

ne yapıyorduk biz?
kendi halinde sıradan bir hayatı yaşamaya alışmışken,
nereden girdik hayatlarımıza?
benim sende gördüğüm,
sende gördüğümü sana anlattığım anda,
belki de bir suç ortağı istemiştim,
seni istediğimi söylerken,
beni istediğini inkar etmedğin anda,
o an,
hangi hayatımdan kopup gelmiştin yanıma?
ya ben,
uzun zamandır beklemiyormuydun beni?
nasıl da şimdi
birbirimizin cümlelerini tamamlıyor,
cevapları sorulmadan veriyoruz...

her gece iki yetişkin insan gibi birbimize selam verip,
sevdalı iki çocuk gibi ayrılıyoruz...
tüm gün kendimizi toplayıp,
gecesinde diğerinin yanında şımarıp,
ortalığı dağıtıyoruz...
kimbilir,
iki mutsuz hayat bir araya geldiğinde,
bir mutluluk etmeyecek...
bunu bildiğimiz için,
kapılmamak için sarhoşluğumuza,
suskunluk duvarları örüyoruz aramıza,
sürekli hasar tespitlerinde bulunup,
ne zaman yıkılacaklarını görmeye çalışıyoruz,
öyle tuhaf ki
bu kadar çok isterken seni,
bana uzak durabilmen için
sana yardım etmeye çalışmak...





Hiç yorum yok:

Yorum Gönder