aradığınız kişi, çağrınıza cevap vermiyor...
başka kimi arayabilirim ki ben?
kimi aramak isterim?
sesimi duymak isteseydin,
bu kadar sensiz bırakırmıydın beni?
şimdi numaranı tuşlarken
yıkıyorum içimde ki gururdan kaleleri.
sesini duyamamak korkusu
hepsinin üzerinde,
tüm krallığım ve şehvetimin...
başka kimim var ki benim?
kanaması durdurulamayan bir yaraydı çaresizliğim.
alkole bastırırken kanayan yerlerimi,
mikrop kapmasın diye değil,
bir an önce geçsin diye acısı.
aklım fikrim sesini duymadan geçen
iki günlük yorgunlukta.
gülümsuyorsam hala
yüzünde ki makyajını silmeden
sokağa çıkan palyaço edasıyla
yalnızlığım
bir kara delik gibi
tüm beyazları koynuna alıp,
kanını emen bir vampiri gibi hayatımın...
duymak istediklerimden emin değilim,
söylemek istediklerini...
çoktan sonuna gelinmiş bir birlikteliğin,
formalitesi gibi,
sıradan bir hoşcakal'ın
gereginden fazla abartıldığı.
bu kadar abartmak fazlaysa,
bu içimde dinmeyen kanamanın
üzerine hangi kelimeyi sarmalı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder