en hızlı cevap buydu belki de,
sen konuş dedikçe
susmalarım...
aklı başında bir birliktelik değildi.
aklımızı başımıza alamadığımız için,
gerçek oldukça istediklerimiz
korktuk...
yaklaştıkça sonuna yorgunduk.
erteledik veda sözlerini.
işimize gelmeyen hangisiydi?
ayrılırken
geride bırakacaklarımızın büyüklüğü mü?
yoksa içimizde açılacak boşluğun
canımızı yakması mı?
yoruldum
fişini çek artık bu makinanın.
düzgün bir kapatılmaya gücüm kalmadı!
uğrayacağım zararların sorumluluğu bana ait.
sen sadece alıp başını git!
yalnızlığım ve anılarımı hesabıma borç kaydet,
ben nasıl olsa bir gün
kapatırım bu borçlanmayı...
sen tadını çıkar bensizliğin,
bende saklı kalacak,
sensizliğin acısı....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder