hain

palmiyelerle süslü yolun kenarında,
elinden tutup yürümek varken,
ve hayalini kurmak,
kışın ortasında bir yazlıkta
sevişirken,
sahile inmek isteyip başaramazken
dikenli tellerin üzerinden atlamayı
gecenin bir yarısı bakıp gökyüzüne
yıldız yıldız olmuş apaydın
sarılmak sana bir binanın yedinci katındaki balkonunda
bomboş bir havuzun mavisine bakıp hayal kurmak
yanında uyanmanın güzelliği tariflere sığmıyor
ya seni öpmek karartma gecelerinde
istila altındaki bir şehirde
özgür kalmak için
mülteci kurguları itiraf edip
yalan bir iftiraya sıgınıp
ele vermek en yakın dostlarını
sırf biz birlikte olabilelim diye
ihanet etmek
ve sığdırabilmek küçük kırılgan bir vicdana bunu...

ne çok sevmiştim seni
inandığımı, savunduğumu,
ruhumu pazarlıklarda kaybettiğim.
utancımı, gururumu örtbas ettiğim.
senin koynunda bir sabahın karşısına,
bütün iyiniyetlerimi koyduğum.
bir kumarsa bu tamam kaybettim ben!
kalkarken masadan son bir kez öp beni dudaklarımdan
kışın ortasındaki bir yazlıkta öptüğün gibi
sevgilinmişim gibi öp beni!